«Η απόφαση ήταν πολύ δύσκολη, το αποφάσισα αρχές Φεβρουαρίου. Και ήδη τώρα που άρχισα να το συνειδητοποιώ, νομίζω έπραξα σωστά. Η μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας μου ήταν μέσα στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου. Ένα συναίσθημα που πιστεύω δεν θα το ξανανιώσουμε. Μακάρι να το νιώσουν και άλλοι παίκτες του ΑΠΟΕΛ. Εμείς κάναμε κάτι το ανεπανάληπτο, κάτι που ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα δεν θα μπορούσαμε να σκεφτούμε ότι θα παίζαμε στα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ…
Η πρώτη φορά που μπήκαμε στο Τσάμπιονς Λιγκ ή και πιο πριν το 2002 που είχαμε καλή πορεία στην Ευρώπη. Τα πρωταθλήματα, τω πρώτα τα πανηγύρισα σαν τρελός. Είναι ωραίο συναίσθημα, νιώθεις ότι οι κόποι που έκανες ολόκληρη την χρονιά ανταμείφθηκαν και φυσικά όταν πήγαμε ξανά στο Τσάμπιονς Λιγκ με την τρελή πορεία, όλα αυτά ήταν υπέροχα συναισθήματα.
Πολύ ωραίο να σηκώνεις τρόπαια, πολύ ωραίο να είσαι πρωταθλητής, μιλώ εκ πείρας και όσοι ήταν πρωταθλητές μπορούν να καταλάβουν αυτά που λέω. Και δοξάζω τον Θεό που είμαι σε μία ομάδα που μου έφερε τόσες χαρές, άσχετα οι λύπες και είναι μία απερίγραπτη χαρά που νιώθω και μακάρι να μπορούσα κάθε χρόνο να σηκώνω το πρωτάθλημα».