Η αρχή της ποδοσφαιρικής περιόδου, όταν ακόμα προπονητής μας ήταν ο κύριος Μπέιν, όλοι μας διερωτούμασταν τι συμβαίνει με τον Αλωνεύτη και δεν είναι κάν στα πλάνα της τεχνικής ηγεσίας. Σε κανένα απο τα αρχικά μας παιχνίδια, ο Στάθης δεν ήταν απών και η απουσία του απο την αρχική 11άδα, ήταν εμφανές.
Με την απόλυση του αρχι-προπονηταρά Μπείν και την πρόσληψη του μεγάλου Δώνη, ο Αλωνεύτης ξαναβρήκε θέση στην βασική 11άδα και στα 34 του, μας δείχνει οτι έχει πολλές αντοχές. Μας το απέδειξε και στον επαναληπτικό με την Βιτορούλ, αλλά και στα 2 παιχνίδια της φάσης των Play Off.
Με την Ρεάλ, ήταν απο τους πολυτιμότερους, αφού έβαλε δύσκολα σε παίκτες εκατομυρίων. Με την Τότεναμ, ήταν για μένα ο πολυτιμότερος μας παίκτης αφού κατέβαζε παιχνίδι, μοίραζε πάσες και είχε και μια κλασική ευκαιρία να σκοράρει και να φέρει το παιχνίδι στα ίσα.
Η ηλικία δεν παίζει ρόλο στο πόσο μεγάλο ταλέντο διαθέτει ένας ποδοσφαιριστής. Και ιδιαίτερα για τα κυπριακά δεδομένα, ο Στάθης Αλωνεύτης, είναι τρανό παράδειγμα ότι με την σωστή δουλεία και αφοσίωση, οι τραυματισμοί ξεπερνιούνται και το ταλέντο συνεχίζει να είναι στον ίδιο σχεδόν βαθμό, με την ηλικία των 24.
Ο ΑΠΟΕΛ μας, απέδειξε ότι μπορεί να κοιτάξει στα μάτια οποιαδήποτε ομάδα βρεθεί στο δρόμο του, είτε αυτή ονομάζεται Ρεάλ, Μπαρτσελόνα ή Τσέλσι. Με σωστή δουλεία και πιο βελτιωμένο τελείωμα των φάσεων μας, ευελπιστώ ότι με τους γερμανούς, θα έχουμε θετικό αποτέλεσμα. Στην τελική, με το άκουσμα της κλήρωσης των ομίλων, δεν περίμενα σε μεγάλο βαθμολογικό κέρδος, αλλά αφού η ομάδα μας απέδειξε ότι αξίζει βαθμούς, γιατί να μην πάρουμε;
Εεεεεε εμείς πιστευουμέ, στου ΘΡΥΛΟΥ τις χάρες….
Πιστός Πορτοκαλί Οπαδός
Υ.Γ. Αν και αργά, θα ήθελα να ευχαριστήσω άγρια, τον ασολ, για την μεταγραφή-δώρο που μας είχε κάνει στο παρελθόν. Μιλάω για το παίκτη μας με τον αριθμό 46.
Περαστικά σε όλους τους αντι-ΑΠΟΕΛίστες ανα την υφήλιο με το μήνυμα ότι Τρίτες-Τετάρτες ο ΘΡΥΛΟΣ θα είναι live και ραντεβού σας δίνουμε at nine fortyfive.