Όταν πριν 4 χρόνια και κάτι, όταν αναλάμβανε η διοίκηση Πρόδρομου Πετρίδη, ο προϋπολογισμός (budget) της ομάδα μας ήταν πάρα πολύ ψηλός για τα κυπριακά δεδομένα. Εάν δεν κάνω λάθος ήταν κάπου στα €16,500,000. Ποσό ανεπίτρεπτο για να κυπριακά δεδομένα. Μία από τις δεσμεύσεις του κ. Πρόδρομου, ήταν η σταδιακή μειώση του προϋπολογισμού, για να είναι διαχειρίσιμο. Το έχει καταφέρει;;; Είναι ένα ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί στις 31/05/2017, στην ετήσια γενική συνέλευση των μετόχων της εταιρείας ΑΠΟΕΛ Ποδόσφαιρο Λτδ.
Έχουν περάσει 4+ χρόνια από τότε και είναι αρκετός χρόνος για μια διοίκηση να υλοποίησει τους στόχους που είχε θέσει όταν αναλάμβανε. Το να κατακτούμε πρωταθλήματα και να συμμετέχουμε κάθε χρόνο σε ευρωπαϊκούς ομίλους, είναι χαρά Θεού, αλλά κάποτε όλα αυτά μπορεί να σταματήσουν και τότε θα εκτεθούμε ανεπανόρθωτα, και θα πάθουμε πατατράκ. Πρέπει ή έπρεπε να είμασταν ήδη προετοιμασμένοι για ένα τέτοιο γεγονός.
Δεν είμαι και ειδικός, αλλά ένας προϋπολογισμός γύρο στα €8,000,000 είναι διαχειρίσιμος για την εμβέλεια που έχει ο ΑΠΟΕΛ. Για να το επιτύχουμε όμως αυτό, πρέπει να ρίξουμε και το όριο ηλικίας της ομάδας μας. Έτσι θα αγωνίζονται αρκετοί ταλαντούχοι νεαροί ποδοσφαιριστές και ειδικά από τις ακαδημίες μας, που δεν θα θέλουν ‘παχουλά’ συμβόλαια. Το να φέρνουμε ποδοσφαιριστές, ηλικίας 32+, δεν επιτυγχαίνουμε κάτι. Μόλις τους εντάξουμε στην ομάδα μας, αμέσως ψάχνουμε για τους αντικαταστάτες τους. Αυτή η μεταγραφική προσέγγιση πρέπει να σταματήσει.
Πρέπει να κτίσουμε ομάδα με μέλλον και να είμαστε προετοιμασμένοι να κάνουμε υπομονή. Θέτοντας ένα ερώτημα στον εαυτό μου, εάν η διοίκηση ερχόταν και ρωτυούσε. Αν την φετινή σεζόν θα εντάξουμε στο δυναμικό μας αρκετούς νεαρούς ποδοσφαιριστές και μπορεί να μην καταφέρουμε να κατακτήσουμε το πρωτάθλημα, αλλά θα κτίσουμε πάνω σαυτούς για τα επόμενα χρόνια, για να μπορέσουμε να μειώσουμε το budget μας, σε επιτρεπτά όρια…
Πως θα αντιδρούσα;
Θα το δεχόμουνα;
Θα ανανέωνα το εισιτήρια διαρκείας μου;
Είμαι έτοιμος, να δεχτώ την ομάδα σε άλλη θέση εκτός από την πρώτη;
Όλα αυτά τα ερωτήματα, τριγυρνάνε μέσα στο μυαλό μου και δεν ξέρω την απάντηση. Είμαι σίγουρος ότι, αυτά που σκεφτούμε και εγώ, σίγουρα τα σκέφτονται και πάρα πολλοί άλλοι ΑΠΟΕΛιστες, αλλά δεν γνωρίζω την δική τους απάντηση.
Το να φωνάζουμε μειώστε τον προϋπολογισμό της ομάδας μας είναι μια σωστή απαίτηση, αλλά θα έχει κόστος. Είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε τις συνέπειες αυτής της μειώσης;
Τώρα θα πούμε ότι οι άλλες οι ομάδες το κάνουν και δεν έχουν πρόβλημα. Ναι συμφωνώ, αλλά πάνε μέχρι την βρύση και δεν πίνουν νερό, γιατί δεν έχουν αυτό το κάτι παραπάνωνπου έχουν οι ποδοσφαιριστές του ΑΠΟΕΛ, για να μπορέσουν να μπουν στους ομίλους, και να κατακτήσουν το πρωτάθλημα. Όταν οι δικοί τους ποδοσφαιριστές παίζουν 35 παιχνίδια το χρόνο, οι δικοί μας παίζουν 60 και πρέπει να αμείβονται περισσότερο. Αυτό γίνεται και στην δουλειά μας. Όταν εμείς δουλεύομε περισσότερες ώρες, έχουμε την απαίτηση να αμειβόμαστε περισσότερο από αυτούς που δουλεύουν λιγότερες ώρες.
Ειλικρινά, υγείες σκεπτόμενα για την ομάδα μας, που τόσο πολύ αγαπάμε όλοι μας με διαφορετικούς τρόπους, όλοι καταβάθος γνωρίσουμε, ότι αυτό το συνεχόμενο σερί κατακτήσεων πρωταθλημάτων κάποτε θα σταματήσει. Ευχή μας είναι να μην σταματήσει ΠΟΤΕ, αλλά οι διοικούντες μας πρέπει να λάβουν τα σωστά μέτρα προτού είναι αργά.
Δεν θέλουμε ποτέ να φτάσουμε στην κατάντια, αυτό που κοροϊδεύουμε εδώ και χρόνια. Πρέπει όμως να είμαστε σωστά προετοιμασμένοι και για τις αποτυχίες, για να μπορούμε να επανέλθουμε αλώβητα.
Πρέπει όλοι μας να προβληματιστούμε σωστά για την βιωσιμότητα του ΑΠΟΕΛ μας και πάνω από όλα οι διοικούντες μας, που έχουν την ευθύνη.
ΓΙΑ ΕΜΑΣ Ο ΑΠΟΕΛ,
ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΜΑΣ
Hitman
Υ.Γ. Σαν σήμερα το 27/05/1999 για όσους θυμούνται, ήταν η πιο εφιαλτική μέρα στην ιστορία του ΑΠΟΕΛ. Τα τρόπαια μας είχαν βγει σε πλειστηριασμό. Αυτό δεν πρέπει ποτέ να το ξεχνούμε και να προσπαθούμε να μην επαναληφθεί ξανά. Το οφείλουμε στην μεγάλη ιστορία του Σωματείου μας. Η εφιαλτική στιγμή στην ιστορία του ΑΠΟΕΛ