Ο τίτλος από μόνος του τα λέει όλα. Μόνο περηφάνια μπορούμε να αισθανόμαστε για το ψεσινό μας παιχνίδι απέναντι στην Μπαρτσελόνα για την πρεμιέρα του ομίλου μας. Από πού να ξεκινήσω και πού να τελειώσω. Για την καλή αμυντική λειτουργία της ομάδας μας που απέτρεψε τις μαζικές εισόδους των Καταλανών και ειδικά των Μέσι και Νεϋμάρ στα δικά μας καρέ; Για την καλή λειτουργία σαν σύνολο που στις επιθέσεις μας κάναμε τους Ισπανούς να τρέμουν μην τυχών και δημιουργήσουμε προϋπόθεση για τέρμα; Για την εξαίρετη παρουσία των οπαδών μας που παρόλο ότι κάθονταν στο πέμπτο διάζωμα του σταδίου, ακούγονταν σάν και βρίσκονταν στις πρώτες θέσεις; Για το καλό στήσιμο της ομάδας από τον πρωτάρη στην φάση των ομίλων Δώνη; Για τις καλές επιθετικές ενέργειες από τους παίκτες μας; Για τις καλές αποκρούσεις του Pardo; …
Ότι και να γράψω, ότι και να πω τα λόγια είναι λίγα. Οι πράξεις από μόνες τους εψές απέδειξαν ότι αυτή η ομάδα είναι φτιαγμένη για τα δύσκολα. Και όταν λέω δύσκολα εννοώ στα δύσκολα!!! Η Μπάτε, αν και δεν είναι πρωτάρα στην φάση των 32 του Champions League, δωροδοκήθηκε με 6 γκολ από την Πόρτο, ομάδα που εμείς καταφέραμε να δούμε ισάξια στα μάτια. Το ίδιο ισχύει και για την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, που αν και έχει μεγάλη ιστορία στα ευρωπαϊκά κύπελλα, παραβιάστηκε η εστία της 5 φορές από την Ρομα.
Σαν ΑΠΟΕΛ, τρέμαμε στην ιδέα να τελειώναμε το παιχνίδι με μεγάλο σκόρ γιατί φοβόμασταν την αντίπαλη ομάδα και ειδικά την επιθετική τους λειτουργία. Εδώ είναι που τα φαινόμενα απατούν. Πρώτοι εμείς φτιάξαμε την ευκαιρία να σκοράρουμε, και μετά το τέρμα του Πικέ, βρήκαμε 2-3 μεγάλες ευκαιρίες να παίρναμε τον βαθμό της ισοπαλίας.
Εδώ ταιριάζει το ρητό, αν δεν σε θέλει η μπάλα. Είμαι περήφανος που είμαι ΑΠΟΕΛ και κάθε χρόνο έχω τον λόγο και τις πράξεις να το δείχνω. Αναμένουμε το επόμενο μας παιχνίδι (30/09/2014), αυτή τη φορά στην καυτή μας έδρα και περιμένουμε τους Ολλανδούς από «ιπτάμενους» να τους αναγκάσουμε να προσγειωθούν ανώμαλα!!!