Ο αγώνας την Τετάρτη στο κύπελλο με την Δόξα Κατωκοπιάς τέλειωσε νικηφόρα για μας και μάλιστα με σκορ ασφαλείας θα μπορούσε να πει κάποιος, αφού για να χαθεί η πρόκριση στον επαναληπτικό αγώνα πρέπει να γίνουν πολλά από εμάς αλλά και από τους αντιπάλους μας….
Αυτό όμως μου με εξέπληξε ευχάριστα είναι ότι ο προπονητής της ομάδας μας δεν φοβήθηκε το rotation και μάλιστα το έκανε σε τέτοιο βαθμό που αν μη κακό πήγαινε κάτι στραβά θα είχε να ακούσει πολλά… Αυτό όμως χρειαζόταν και μάλιστα επειγόντως αν θέλουμε να χτυπήσουμε και τους τρεις τίτλους (για να μην ξεχνούν μερικοί, η ασπίδα φέτος κατακτήθηκε από εμάς…). Ο Δώνης λοιπόν ξεκούρασε παίχτες ενδεκαδάτους και παρέταξε την ομάδα μας σοβαρή και πειθαρχημένη στον αγωνιστικό χώρο.
Κάτι όμως πολύ σημαντικό συνέβηκε την Τετάρτη, οι παίχτες που κλήθηκαν να ξεκινήσουν τον αγώνα λες και βγήκαν από την ναφθαλίνη. Ναι αυτό, μου θύμισε λίγο από Ιβάν. Άρα ένα είναι το συμπέρασμα. Αυτή η ομάδα θα το παλέψει μέχρι τέλους γιατί μπορεί.
Πάμε λοιπόν δυνατά, πάμε για το TRIPLE !!!
Το Παλιό Τσιμέντο