Στο εκτός έδρας παιχνίδι μας με την Βαρταρ, πήραμε το ζητούμενο που ήταν η πρόκριση, αλλά δεν είδαμε αυτό που ήθελε ο κάθε ΑΠΟΕΛΙΣΤΑΣ. Δηλαδή την ομάδα μας να κυριαρχεί, να έχει την πλήρη κατοχή γιατί παίζαμε με υποδεέστερη ομάδα, και να βάζει την ανάλογη πίεση στους αντίπαλους. Είναι αρχές ακόμα, αλλά κάποια πράγματα μπορούμε να τα συλλάβουμε. Βλέπουμε ότι με Βάντερ και Στίλιτς η ομάδα μας έχει αρκετή ποιότητα και φαντασία στο παιχνίδι της. Βλέπουμε ότι δεν έχουμε το εύκολο γκολ και ότι ο Λεαλ δεν είναι αυτός που περιμέναμε. Δεν έχει την ψυχραιμία, ούτε το καθαρό μυαλό να τελειώσει την φάση, είτε γκολ ή σέντρα. Έχει ένα δυνατό σουτ, που ακόμα δεν το είδαμε…
Ο Πιερος δεν μπορεί να βοηθήσει γιατί δεν είναι γι’ αυτου του επιπέδου παιχνίδια. Παίζει πολύ επιπόλαια, χωρίς καθόλου μυαλό. Αυτού του είδους παιχνίδια πρέπει να παίζεις πολύ έξυπνα για να μπορείς να πιέζεις το αντίπαλο για να κάνει το λάθος και όχι συνεχώς να πέφτεις εσύ στο λάθος. Τα δυο μας άκρα, Σέρτζιο και Αντωνιάδης υστερούν πάρα πολύ στα επιθετικά τους καθήκοντα. Δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στην συμπεριφορά των Σκοπιανών και τον τρόπο που αντιμετώπισαν τους οπαδούς μας, που πραγματικά έδωσαν μάχη στην κερκίδα για να προστατεύσουν τις σημαίες μας και τα λάβαρα μας. Αυτοί είναι οι αλλόθρησκοι, σκουλήκια σκοπιανοί.
Το επόμενο μας παιχνίδι είναι στην Δανία, χώρα που επισκεφτήκαμε πολλές φορές τα τελευταία χρόνια και περάσαμε με επιτυχία τις τοπικές ομάδες τους. Θέλουμε όμως αρκετή δουλειά, για να ετοιμαστούμε καλύτερα, για να μπορούμε να βάζουμε την μπάλα στα δίχτυα πολύ πιο εύκολα. Τα γκολ δίνουν τις νίκες και τις προκρίσεις. ΑΠΟΕΛ ΘΡΥΛΟΣ ΟΜΙΛΟΥΣ