Βλέποντας τον αγώνα του ΑΠΟΕΛ με τον Εθνικό στον κεκλεισμένων θυρών αγώνα την περασμένη Τετάρτη φάνηκε καθαρά το πόσο σημαντική είναι η ομοιογένεια στην ομάδα. Είδαμε για πρώτη φορά στο βασικό σχήμα τους Μπιτόν και Μπέκμαν γεγονός που μας χαροποίησε όλους φυσικά. Θέλαμε να δούμε τον Μπιτόν σε ένα αγώνα όπου δεν βρισκόμασταν μπροστά στο σκορ κατά πόσο μπορεί να δώσει το κάτι παραπάνω στην επιθετική μας γραμμή.
Προσωπικά δεν με απογοήτευσε. Ξέρει να κινηθεί στους κενούς χώρους, έχει ταχύτητα, διορατικότητα και μπορεί άνετα να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για τον ίδιο και για τους συμπαίκτες του ώστε να σκοράρει η ομάδα. Δεν τον βοήθησε και η μέτρια έως κακή απόδοση του Μπενασούρ στο πρώτο ημίχρονο. Σίγουρα ήταν καλύτερα τα πράγματα στο δεύτερο ημίχρονο με την είσοδο του Μπούτιμιρ αφού με τον τρόπο που αγωνίζεται ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής ελευθερώθηκε ο Μπιτόν.
Στο πρώτο ημίχρονο πιάστηκε πέντε με έξι φορές αν δεν κάνω λάθος σε θέση offside. Έκανε κίνηση στον κενό χώρο αλλά η μπάλα αργούσε να φύγει από τα πόδια των συμπαικτών του. Είναι θέμα χρόνου πιστεύω να μάθει το παιχνίδι ο ένας του άλλου – Μπιτόν, Μπέκμαν, Μαντούκα, Μπενασούρ – και τότε ευελπιστώ ότι θα βλέπουμε μαγικά στον αγωνιστικό χώρο.
Τσουνάμι
ΥΓ. Ευχή όλων μας εφόσον ολοκληρώθηκαν με επιτυχία οι επαφές της διοίκησης με Πάρντο, με επιτυχία να ακολουθήσουν οι Πίντο και Μαντούκα κατά κύριο λόγο.